Η θέση του Δερβενίου στον Ελλαδικό χώρο

Το κέντρο του Δερβενίου από το "καραμούζι"

Το Δερβένι είναι παραλιακή Δημοτική Κοινότητα της Δημοτικής Ενότητας Ευρωστίνης του Δήμου Ξυλοκάστρου-Ευρωστίνης με 1080 απογραφέντες κατοίκους το 2011, και 941 το 2021
Ευρίσκεται στο ΒΔ άκρο του νομού Κορινθίας, στα όρια των νομών Κορινθίας και Αχαΐας.

Απέχει από την Αθήνα 140 και από την Πάτρα 70 χιλ.

Οι γεωγραφικές συντεταγμένες του Δερβενίου είναι 38^ο 08΄ 00΄΄ Β και 22^ο 25΄ 27΄΄ Α.

Tο όνομα Δερβένι προέρχεται από το τούρκικο derven που σημαίνει στενό πέρασμα επειδή έχει κτιστεί σε ένα στενό πέρασμα μεταξύ βουνού και θάλασσας.

Εις το παρελθόν είχε μετονομασθεί, το 1928 σε Στενόπορον, το 1929 σε Ακταίον, και το 1933 επανήλθε το Δερβένι.
Τμήμα χάρτη Δυτ. Κορινθίας και Ανατ. Αχαΐας (1736)

Το Δερβένι είναι νέα σχετικά κωμόπολη και δημιουργήθηκε από κατοίκους της γειτονικής Ζάχολης κατά το πλείστον, μεταξύ του 1861 και του 1865.

Αυτό απορρέει εκ του γεγονότος ότι στην απογραφή του 1851 δεν αναφέρονται κάτοικοι Δερβενίου, ενώ το 1866 το Δερβένι αναφέρεται ότι είχε διατελέσει έδρα του τ. δήμου Ευρωστίνης από το Νοέμβριο μέχρι το Μάρτιο.

Μέχρι τότε στο Δερβένι υπήρχαν μερικές καλύβες που εξυπηρετούσαν τους αγρότες
στη συλλογή ελαιοκάρπου το χειμώνα.

Οι πρώτες οικογένειες που κατοίκησαν στο Δερβένι ήταν των Ασημακόπουλου, Λαζανά, Κυριακόπουλου, Δημακόπουλου και άλλες.

Οι Μαυριάνοι κινήθηκαν προς Λυγιά και Ροδιά. Οι Ζερβιάνοι προς Λυκοποριά, Οι Τολιαίοι, Κιουσαίοι προς Ψαθόπυργο

Το Δερβένι από τη θάλασσα (Φωτ: Δημ. Γιαννακά)

"Οι Κολυβραίοι και άλλοι προς Πάτρα και έκαναν τα Ζαχολίτικα, και άλλοι στην Αθήνα, (οδός Ευρωστίνης) .

Οι λόγοι που οι κάτοικοι της Ζάχολης αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τα ορεινά και να κινηθούν προς την παραλία ήταν:

1. Η σταθεροποίηση του ελληνικού κράτους που τους παρείχε την ασφάλεια να βρίσκονται στην παραλιακή ζώνη, κοντά στις περιουσίες που είχαν δημιουργήσει, εσπεριδοειδή, αχλαδιές, βερικοκιές, αμπέλια, οι οποίες απαιτούσαν καθημερινή φροντίδα.

2. Η δημιουργία της σιδηροδρομικής. γραμμής το 1887 ήταν ένα επιπλέον κίνητρο διότι είχαν εύκολη πρόσβαση στα μεγάλα αστικά κέντρα.

3. Οι θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν αργότερα, στη λειτουργία του λιγνιτωρυχείου
στην περιοχή Μαύρα Λιθάρια, και στα εργοστάσια επεξεργασίας της κορινθιακής σταφίδας.

Εργατικοί καθώς ήσαν οι Ζαχολίτες πέτυχαν γρήγορη ανάπτυξη του Δερβενίου με αποκορύφωμα την περίοδο 1925 έως το 1940 που το Δερβένι γνώρισε την μεγαλύτερη ακμή του στο εμπόριο τις τέχνες και τις επιστήμες

Αεροφωτογραφία

Δημιουργήθηκαν πολλά καταστήματα και γραφεία εκατέρωθεν του κεντρικού δρόμου.

Επίσης δύο εργοστάσια επεξεργασίας και εξαγωγής κορινθιακής σταφίδας (Ανδρέας Κουσουλός- Σπ. Λαζανάς) που απασχολούσαν πολυάριθμο προσωπικό.

Λειτούργησε χοροδιδασκαλείο, αίθουσα κινηματογράφου, Αθλητικός σύλλογος.κλπ

Η συγκοινωνία που εξυπηρετούσε το Δερβένι στο μεσοπόλεμο ήταν το τρένο (ΣΠΑΠ)

και τα καΐκια προς Ιτέα για μεταφόρτωση και προώθηση στο εξωτερικό των εμπορευμάτων.

αεροφωτογραφία δυτικού Δερβενίου

Ηλεκτροφωτισμός Δερβενίου

Από το μεσοπόλεμο έως το 1955 το Δερβένι ηλεκτροφοδοτείτο μερικές ώρες του 24ώρου από εργοστάσιο μικρής δυνατότητας παροχής ρεύματος, που ευρίσκετο στη σημερινή θέση του Νηπιαγωγείου Δερβενίου, ιδιοκτησίας Μπαζίνα εκ Κιάτου.

Τεχνικοί υπάλληλοι διετέλεσαν κατά διαστήματα οι Γιουρούκος Θ, Μπαϊράμης Ν, Παπασταμόπουλος Δ, Μυλωνάς Β, κ.ά.

Επειδή το Δερβένι εξυπηρετείτο μερικώς από τον ιδιωτικό φορέα ηλεκτροδότησης, καθυστέρησε η σύνδεση του με τη ΔΕΗ.

Δημιουργήθηκε διχογνωμία στους κατοίκους του Δερβενίου, αν θα πρέπει να συνδεθούν με τη ΔΕΗ ή να παραμείνουν ως έχει.

Έτσι, στις 3 Μαΐου 1955, προηγήθηκε η σύνδεση με τη ΔΕΗ του Ξυλουργείου Κουρτέση στην Πεταλού .

Στις 22 Οκτωβρίου 1955 έγινε η πρώτη οικιακή σύνδεση της ΔΕΗ στο σπίτι του Παν Αυγερινού στα "περάματα - παραλία Πεταλού" και ακολούθησαν οι συνδέσεις Ηλία Κατσαρού, Γ. Κατσαρού, Διον. Μανωλόπουλου στην ίδια περιοχή, και συνέχισε προς το υπόλοιπο Δερβένι.

Υδροδότηση Δερβενίου

Μέχρι το 1958 τα νοικοκυριά του Δερβενίου υδροδοτούντο από πηγάδια που υπήρχαν σε κάθε αυλή σπιτιού

Το 1958 έγινε αξιοποίηση της πηγής στην τοποθεσία «αφεντικό ζαγάρι» περιοχής άνω Μεντουριάνικα και μεταφορά του νερού στη δημιουργηθείσα δεξαμενή πάνω από το περιβόλι της Αννούλας Τσουτσάνη-Λαζανά, στον παλιό δρόμο Δερβενι - Μεντουριάνικα.

Από αυτή τη δεξαμενή κατέβασαν στο Δερβένι 2 κοινής χρήσεως παροχές, μια στο ανατολικό μέρος της αμαξιτής γέφυρας Δερβενίου και την άλλη κάτω από το σιδηροδρομικό σταθμό.

Θεωρείτο καλής ποιότητας νερό και υπήρχε συνωστισμός από πλαστικά δοχεία στις 2 βρύσες.

Στους κατοίκους των Μεντουριανίκων επετράπη (προνόμιο) να βάλουν παροχή νερού μέσα στα σπίτια τους.

Αργότερα, με πρόεδρο κοινότητας Δερβενίου το Λώλο Κουσουλό, δημιουργήθηκε δίκτυο με ….αμιαντοσωλήνες ! (αντικαταστάθηκαν αργότερα) και έγινε η σύνδεση των σπιτιών με το δίκτυο, μέσω υδρομετρητών.

Παράλληλα τα οικιακά πηγάδια σταδιακά χρησιμοποιήθηκαν ως βόθροι.

Οι ανάγκες της περιοχής απαιτούσαν μεγαλύτερη ποσότητα νερού και αναγκάστηκαν να ανοίξουν πηγάδι με αντλιοστάσιο στο Δυτική κοίτη του Δερβενιώτικου ποταμού στη βάση του βράχου και κάτω από το περιβόλι του Οδυσσέα Κολοκυθά.

Λέγεται ότι αυτό το έργο κόστισε και κόστιζε αρκετά χρήματα

Για άγνωστη αιτία καταργήθηκε το αντλιοστάσιο

Αργότερα, στη δεκαετία του 90, έγινε το μεγάλο δίκτυο μεταφοράς νερού της πηγής "σοποτού", από το σύνδεσμο κοινοτήτων Δερβενίου Πύργου Μεντουριανίκων Ροζενων κλπ.

Τους καλοκαιρινούς ιδίως μήνες υπάρχει ενίσχυση των νερών και από διάφορες ιδιωτικές γεωτρήσεις.

Τέλος το 2009 έγινε γεώτρηση στο Σαραντάπηχο της οποίας το νερό ενίσχυσε τις προηγούμενες ποσότητες και μέχρι σήμερα, 2011, καλύπτει τις ανάγκες της ευρύτερης περιοχής του τ. δήμου Ευρωστίνης, χωρίς διακοπές και με υψηλή πίεση

Αριστερά το κτήριο που στεγάζει τη γεώτρηση Σαραντάπηχου

Το Δυστύχημα των τρένων

Στις 30 Σεπτεμβρίου 1968, ημέρα Δευτέρα και ώρα 18:23 έγινε φοβερή σύγκρουση 2 τρένων, ένα χιλιόμετρο ανατολικά του σταθμού του Δερβενίου.

Επέστρεφαν τα τρένα με υπεράριθμους επιβάτες από τους τόπους καταγωγής τους, που είχαν πάει να ψηφίσουν στο δημοψήφισμα για το σύνταγμα της Ελλάδος, το οποίο έγινε την προηγούμενη μέρα.

Η πρώτη αμαξοστοιχία σταμάτησε γιατί κάποιος επιβάτης πάτησε το σήμα κινδύνου.

Δεν ελήφθησαν τα αναγκαία μέτρα για την ασφάλεια του συρμού και το τρένο που ακολουθούσε επέπεσε

και συνέτριψε τα τελευταία βαγόνια του σταθμευμένου, με αποτέλεσμα το θάνατο 35 και τον τραυματισμό 150 επιβατών.

Στο σημείο υπάρχει προσκυνητάρι

ΤΑ ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ ΤΟΥ ΔΕΡΒΕΝΙΟΥ

Εκτός από τις φυσικές καλλονές που διαθέτει η περιοχή Δερβενίου, υπάρχουν και αξιόλογα οικοδομήματα, νεοκλασικά και σύγχρονα.

Χάρτης περιοχής

Οι εκκλησίες του Δερβενίου:

Προδρόμου Ιωάννου. Έτος λειτουργίας 1891. Πολιούχος του Δερβενίου.
Αγίας Τριάδος. έτος 1920
Αγίου Ανδρέου στο συνοικισμό Πεταλού
Αγίου Παντελεήμονος στο συν Μαύρα Λιθάρια
Κοιμήσεως της Θεοτόκου. 1920 Κοιμητήριο Δερβενίου
Αγίας Βαρβάρας στο συνοικισμό Ροδιά.
Αγίων Αναργύρων Εορτάζει 1 Ιουλίου

Αγίου Νικολάου. Έτος κτήσεως1835 Εορτάζει 6 Δεκεμβρίου.

Αγίου Γερασίμου (Μεντουριάνικα) Μετόχι της μονής Προφήτη Ηλία Κούτου

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Οι 4 πρώτες εκκλησίες είναι ενορίες και ιερουργούν μονίμως ιερείς.

· Ο "Σώγαμπρος" του Δερβενίου, ο Μαΐστρος, μπορεί να θεωρηθεί "αξιοθέατο", από την άποψη ότι δημιουργεί τον υψηλότερο κυματισμό στον Κορινθιακό, μετά το Λουτράκι, αλλά και με τη γαλήνη του, ξαπλωμένος στα βότσαλα της παραλίας ηρεμεί την περιοχή και τους κατοίκους της.

Δροσίζει αλλά και ενοχλεί ταυτόχρονα όταν δεν υποχωρεί..

Διάφορα άλλα:

Τουριστικό περίπτερο
Λιμάνι (μαρίνα)

Κλειστό γυμναστήριο

Και πολλά αναπαλαιωμένα νεοκλασικά ιδιωτικά κτίρια.

Η παραλία του Δερβενίου

Νέα και παλιά Μνημεία

1 Ηρώον πεσόντων, στην κεντρική πλατεία Δερβενίου

2 Προτομή Μπαλή Γεωργίου, νομοθέτη, στην κεντρική πλατεία Δερβενίου

3 Ηρώον Φονευθέντων "δασκάλων" στο Δημοτικό σχολείο Δερβενίου

4 Προτομή Παναγιωτάκη Γεραρή στο πρωην Δημαρχείο Δερβενίου

5 Προτομή Αδαμόπουλου Κωνσταντίνου, π. Υπουργού, στην ομώνυμη πλατεία

6 Ηρώον φονευθέντων αστυφυλάκων, έναντι Γυμνασίου και η ιστορία τους

Πολλές προτομές επίσης ευρίσκονται στο κοιμητήριο του Δερβενίου

ΟΜΑΔΙΚΑ ΠΑΙΓΝΙΔΙΑ

Στις αλάνες της γειτονιάς τους οι νέοι της εποχής έπαιζαν με διάφορα παιγνίδια:

Ντόκαλη
Τσιμάκα τσιλίκα
Βόλους (Γκαζιές- Μπίλιες)
Γαιδούρα
Χαρτάκια
Τρίλιζα
Πετροπόλεμο
Ποδόσφαιρο
Κουτσό

ΔΕΡΒΕΝΙΩΤΕΣ

1 Ρώμος Φιλύρας. Δημοσιογράφος-πεζογράφος, ποιητής
Το πραγματικό του όνομα ήταν Ιωάννης Β. Οικονομόπουλος. Γεννήθηκε στο Δερβένι το 1898
και απεβίωσε στην Αθήνα το 1942. Γνωστό μας ποίημα "Το Δερβένι μας"

2 Μπαλής Γεώργιος Νομικός, Καθηγητής του αστ. Δικαίου στο πανεπιστήμιο Αθηνών, Ακαδημαικός
Γεννήθηκε το 1879 στο Δερβένι και απεβίωσε το 1959

3 Αδαμόπουλος Κωνσταντίνος Νομικός και Πολιτικός

Γεννήθηκε στο Δερβένι το 1893 Διετέλεσε Υπουργός. (Κοινωνικής Πρόνοιας, Δικαιοσύνης, Γεωργίας)

Ως υπουργός Γεωργίας, με τους νόμους 3487/55 και 4169/61 οργάνωσε τον ΟΓΑ

και θεσμοθέτησε τις αγροτικές συντάξεις και την περίθαλψη των αγροτών. Απεβίωσε στην Αθήνα το 1962

Στις 16-11-2003 ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Κ. Στεφανόπουλος έκανε τα αποκαλυπτήρια της προτομής του (έργο του γλύπτη Δογούλη) που στολίζει την ομώνυμη πλατεία.

4 Γιαννούλης Π Φίλιππος Ιατρός 1905-1992

5 Καθάρειος Χρ Αρεοπαγίτης

6 Βυζάς Σπύρος Αντιστράτηγος 1907-1971

7 Καραβάς Ανδρέας Τεχνικός Δ/ντής ΟΤΕ 1914-1993

8 Βυζάς Μιχαήλ

9 Γεωργαλάς Γεώργιος Καθηγητής γεωλογίας-ορυκτολογίας του πανεπιστημίου (Δερβένι 1887 - Αθήνα 1980).

10 Καυκάς Κων. Αρεοπαγίτης και Υπηρεσιακός. πρωθυπουργός

(Δερβένι Κορινθίας 1892 - Αθήνα. 1974)

Αδελφός του αντιστράτηγου Ιωάννη Καυκά. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Πρόεδρος του Αρείου Πάγου (1959-1963). Έγραψε: Ερμηνεία Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικος (1947), Αστικός Κώδιξ μετά σχολίων (1947), Ερμηνεία ειδικού τμήματος Ενοχικού Δικαίου, τόμοι 2 (1948-1955). Τιμήθηκε με το Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Φοίνικος (1963).

11 Ιωάννης Καυκάς. Στρατηγός (Δερβένι Κορινθίας 1896 – Αθήνα 1984)

Αδελφός του προέδρου του Αρείου Πάγου Κωνσταντίνου.

Έλαβε μέρος στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, και στη Μικρασιατική Εκστρατεία. Το 1940-1941 υπηρέτησε στο Γενικό Στρατηγείο. Κατά τον Εμφύλιο Πόλεμο διετέλεσε διοικητής της 32ης και της 36ης Ταξιαρχίας της ΙΧ Μεραρχίας και της Ανωτέρας Στρατιωτικής Διοικήσεως Στερεάς Ελλάδος.

Α΄ υπαρχηγός του ΓΕΣ (1951-1953). Αποστρατεύθηκε ως αντιστράτηγος το 1954.

Ηλιοβασίλεμα στο Δερβένι

Επώνυμα οικογενειών της κωμόπολης Δερβενίου στη δεκαετία του 1990:

ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΝΔΡΙΕΛΟΣ, ΑΡΦΑΡΙΩΤΗΣ, ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ,

ΒΥΖΑΣ,

ΓΕΡΑΡΗΣ, ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ, ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ, ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ, ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ, ΓΙΟΓΙΟΣ, ΓΙΟΥΡΟΥΚΟΣ, ΓΚΟΚΟΣ, ΓΚΟΛΦΙΝΟΠΟΥΛΟΣ, ΓΡΙΒΑΣ,

ΔΑΜΑΛΑΣ, ΔΕΛΗΣ, ΔΕΝΔΡΙΝΕΛΗΣ, ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ, ΔΟΡΜΠΑΡΑΚΗΣ, ΔΟΥΣΚΑΣ,

ΕΥΣΤΑΘΙΑΔΗΣ,

ΖΑΒΑΛΗΣ, ΖΙΟΖΙΩΚΟΣ,

ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ,

ΙΩΑΝΝΟΥ,

ΚΑΘΑΡΕΙΟΣ, ΚΑΪΤΣΑΣ, ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΚΑΡΟΥΖΟΣ, ΚΑΤΣΑΡΟΣ, ΚΕΚΕΡΗΣ, ΚΟΛΟΚΥΘΑΣ, ΚΟΝΤΟΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ, ΚΟΡΔΟΥΛΗΣ, ΚΟΡΡΑΣ, ΚΟΥΚΙΟΣ, ΚΟΥΛΑΜΑΣ, ΚΟΥΣΟΥΛΟΣ,

ΛΑΖΑΝΑΣ, ΛΑΛΙΩΤΗΣ, ΛΑΛΟΣ, ΛΟΥΖΙΩΤΗΣ,

ΜΑΚΡΗΣ, ΜΑΝΕΤΑΣ, ΜΑΝΕΤΤΑΣ, ΜΑΝΩΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΜΑΡΑΜΑΘΑΣ,

ΜΕΛΙΣΣΑΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΜΕΝΤΖΕΛΙΔΗΣ, ΜΕΤΕΒΕΛΗΣ, ΜΟΥΓΙΟΣ, ΜΠΑΜΠΑΣΗΣ, ΝΙΑΝΙΑΡΟΣ, ΝΙΚΟΛΟΥΛΙΑΣ,

ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΣ,

ΠΑΠΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ, ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΠΑΠΑΣΤΑΜΟΠΟΥΛΟΣ, ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ,

ΠΡΟΔΡΟΜΙΔΗΣ,

ΡΟΔΟΠΟΥΛΟΣ,

ΣΑΡΑΜΠΑΛΗΣ, ΣΙΑΠΙΚΑΣ, ΣΙΟΚΟΡΕΛΟΣ, ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΣΤΑΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ, ΣΤΑΘΗΣ, ΤΟΛΙΑΣ,

ΦΕΙΔΑΚΗΣ, ΦΡΑΝΤΖΗΣ,

ΧΑΪΔΕΜΕΝΟΣ, ΧΑΤΖΗΜΑΡΚΟΣ, ΧΙΝΟΣ,

ΨΑΡΡΟΣ.

ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ-ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ

ΠοδόσφαιροΣε ερασιτεχνικό επίπεδο πραγματοποιούντο φιλικοί ποδοσφαιρικοί αγώνες με τις ομάδες των γύρω χωριών (Ακράτα - Τρυπιά - Βαλιμίτικα-Τέμενη κλπ).
Ιστορικοί αγώνες ήσαν αυτοί που εδίδοντο με την Ακράτα, οι οποίοι πολλές φορές κατέληγαν σε συμπλοκές, παρόλο που Δερβεναίοι και Ακρατινοί διατηρούσαν φιλικούς και συγγενικούς δεσμούς.

Βόλει

Υπήρχε πολύ καλή σχολική ομάδα, και έδινε φιλικούς αγώνες με το Γυμνάσιο Ακράτας

Μπάσκετ

Στο γυμναστήριο Δερβενίου δημιουργήθηκε γήπεδο μπάσκετ στη 10ετία του 50 που δε χρησιμοποιήθηκε σχεδόν καθόλου.
Την εποχή εκείνη δεν υπήρχαν οι κατάλληλοι να διδάξουν τους κανονισμούς, ούτε παραστάσεις από TV κλπ, έτσι μονοπωλούσαν τα άλλα αθλήματα το ενδιαφέρον των μαθητών

Πόλο

Τους καλοκαιρινούς μήνες, με την παρουσία των παραθεριστών δημιουργούντο ομάδες πόλο
και έδιναν αγώνες κάτω από το σπίτι του γιατρού Φ. Γιαννούλη

ΠΡΟΣΚΟΠΙΣΜΟΣ

Στη 10ετία του 50 δημιουργήθηκε σύστημα προσκόπων με έφορο το Σπ. Βερβενιώτη
και αρχηγό το Γεώρ. Ροδόπουλο, και περίπου 40 προσκόπους, μαθητές από το Δημοτικό και Γυμνάσιο Δερβενίου.
Οι εγκαταστάσεις τους ευρίσκοντο στο κτήριο του Ντίνου Καρούζου, κοντά στο σιδηροδρομικό σταθμό Δερβενίου και εδιδάσκοντο οι προσκοπικές αρχές με τις διάφορες εφαρμογές ομαδικότητας και επιβίωσης στη φύση.
Πραγματοποιούντο ημερήσιες εκδρομές-πεζοπορίες στη γύρω περιοχή, ιδίως (μέσω Καραμούζι - Κουφόδασος - Καζαναίικα) στον Aγιο Προκόπη

ΜΟΥΣΙΚΗ

Ο Δεξιός ψάλτης της εκκλησίας του Αγίου Ιωάννου ΘΑΝΑΣΗΣ ΨΑΡΡΟΣ που η φύση είχε προικίσει με καλλικέλαδα προσόντα, παράδιδε στο σπίτι του (δίπλα από τον κινηματογράφο ΕΛΙΤ) Αφιλοκερδώς μαθήματα Βυζαντινής μουσικής στους μαθητές του σχολείου.

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Το 1956 ο εξ Αμερικής επαναπατρισθείς ΜΟΥΧΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ επισκεύασε και μετάτρεψε την αίθουσα ΛΑΖΑΝΑ σε κινηματογραφική Αίθουσα με την επωνυμία ΕΛΙΤ και προέβαλε αξιόλογες ταινίες.

Ο τρόπος λειτουργίας της αίθουσας ήταν μικρό αντίγραφο μιας τέτοιας της Αμερικής.

Τις Κυριακές και στις τέσσερις προβολές οι ουρές ξεπερνούσαν τα πενήντα μέτρα (...και με το τρανζίστορ στο αφτί)

σχολεία

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ 1950

-----------------------------------------------------------------------------------------------

Υποδηματοποιοι

Κουλαμάς Γ
Τσαούσης Γ
Μπαρμπαλιάς Ιωάννης
Νικολατσόπουλος Γεωρ.
Οικονομόπουλος Βασ
Καρακατσάνης Ελευθ.
Ευσταθιάδης Σωτ.
Χαραλάμπης Ν

Καφενεία

Δημητρίου Δημ.
Κουλαμάς
Γκλάβανος Νώντας
Παπασταμόπουλος Χρ και Κώστας
Κουρής Γ.
Λαζανάς Ιωαν.
Κουτρούλης Χρ.

Ραφεία

Κολοβελόνης Ιωαν.
Γεραρής Νίκος
Αναστασόπουλος Νίκος
Χαραλάμπης Ιωάν.
Κουλαμάς Δημ.
Αρφαριώτης Ιωάννης
Δορμπαράκης Ντ.
Λάτσινος Θεοφ.
Δούρης Γ.

Ξυλουρλεία επιπλοποιεία

Χασάπης Παντελής
Σιάπικας Γεώργιος
Θεοχάρης Ιωάν
Γεωργαντόπουλος Νίκος
Σιάτος Λουκάς
Δούρης Ι
Βουτσιάδης Σταμάτης
Κωνσταντινόπουλος Γεώρ+Χαρ
Χατζημάρκος Στέφανος

Εστιατόρια-Ταβέρνες

Παπασπυρόπουλος Τάσος
Λαζανάς Γ
Σπυρόπουλος Ιωαν.
Κακούρος Ηλ.
Μετζελίδης Τέλης

Κρεοπωλεία

Νικολούλιας Τριαντάφυλλος
Κοτρώτσος Κώστας
Κατσαρός Σπύρος και Αθαν.
Παπαγγελόπουλος

Ποδήλατα-Μηχανάκια

Ασημακόπουλος Παν.
Παύλου Τρ

Γαλακτ Ζαχαρ/στεία

Κλώσσης Απ
Καρούζος Ντ.

Σαμαράδες Πεταλωτήδες

Χαιδεμένος Σπύρος
Κασαλμάς Στάθης
Καθάρειος Χαρ.

Έμποροι ελαίου

Κουσουλός Γεώρ.
Χίνος Ιωάν και Δημ

Καπνοπωλεία-Ψιλικά

Αφοί Παπαδόπουλοι
Ροδόπουλος Ηλ.
Ευσταθιάδης Στάθ

Ψιλικά

Σελιανίτης Ν

Κασαλμάς Βασ.

Ωρολόγια -Χρυσαφικά

Λαζανάς Παν και Χρήστος
Οικονομόπουλος Παν

Πλανόδιοι μικροπωλητές

Μπουλούγαρης Ν
Μητσάκης επίθετό;

ελαιοτριβεία

Αδαμόπουλος Χρ.
Γεωργαντόπουλος Ιωάν.
Χίνος Ιωάν.

Φαρμακείο

Παπασπυρόπουλοι Αφοι

Μεταφορείς

Ασημακόπουλος Γιάν.
Σαρλής Κ.
Καλαρίτης Νίκος
Κανάκης Βασ.
Προδρομίδης Τάσος

Δημοσιογράφοι

Μανέτας Τάκης

Ηλιόπουλος Χρ. Ηλίας

Δάσκαλοι

Καθάρειος Π
Πανταζοπούλου Σμ
Μπρίνια Μ
Παπανδρεάδη Ειρ

Μουσικοί Περιοχής

Φουντάτος Ηλ (βιολί)
Φουντάτος Κ (Κιθάρα)
Φουντάτος Χρ (κλαρίνο)
Κουρής Ηλ (Βιολί)
Σελιανίτης Ν (Ακορντεόν)
Σπανός Γ. (Σαντούρι)
Μούζος Σ (κιθάρα)
Ρούσσος Ευάγ (Σαντούρι)
Κωνσταντινόπουλος Χ (Κιθάρα)

Ιερέας

Οικονομόπουλος Σωτ

Ψάλτες

Ψαρρός Αθ.
Ευσταθιάδης Σωτ
Κατσαρός Ηλ
Κουσουλός Παλ

Πρατήρια Βενζίνης

Καθάρειος Κ
Δελής Αγγ

Συμβολαιογράφος

Μελισσαρόπουλος Γ

Μπακάλικα

Κορδούλης Γεώργ.
Παπανδρεάδης ;;
Νικολούλιας Δημήτριος
Παπασπύρου Αθ. και Παν
Δορμπαράκης Αγγ. και Ντίν.
Σπυρόπουλος Ξενοφών
Λαζανάς Άγγελος
Δελής Ηλ. και Αγγ. Γεν εμπόριο, οικοδ. υλικά
Μελισαρόπουλος Νικ. και Σπ.
Κουλαμάς Παν
Βυζάς Αθ.
Δάλας Δ

Αρτοποιεία

Μανωλόπουλος Μαν και Ιωαν
Προδρομίδης Παντ.

Εμπορικά

Αναστασόπουλος Ι
Κόρρας Αν
Νικολούλιας Αλ
Καρούζος Γ

Κουρείς

Γεωργαλάς Λουκάς
Κολοκυθάς Οδυσσέας
Κυριαζής Σπύρος
Σελιανίτης Δημοσθ.
Ζυμβρακάκης Κ.

Φωτογραφεία

Λαζανά Τάκη
Μπακέα Τάκη
Ρέππα Παν

Δικηγόροι

Σπανορήγας Χρ

Γκολφινόπουλος Δημ

Ανδρικόπουλος Ανδρ.

Αδαμόπουλος Κ.

Σωματείο Φορτοεκφορτωτών

Δορμπαράκης Αθ.
Ροδόπουλος Αθ.
Σπυρόπουλος Δ
Σπανός ;;
Ζίρμπας Αντ.
Ζίρμπας Σωτ.
Χίνος Ηλίας
Παπαγγελόπουλος Ν.
Ζιοζιόκος Αρ.
Μανέτας Α.
Μαραμαθάς Αθ
Μπαϊράμης Χρ

Χρώματα+οικοδ υλικά

Πετρόπουλος Μ
Αφοί Λαζανά

Αυτοκινητιστές

Αρφαριώτης Τέλης
Ρηγάκος Π.
Ρηγάκος Σωκ.
Γιογιός Αλ
Καθάρειος Ι
Δελής Π
Μούγιος Στ
Ασημακόπουλος Ι

Γιατροί

Πανταζόπουλος Γρ
Γιαννούλης Φ

Οδοντίατροι

Από το 1950 εργάστηκαν οι:

Σπανός Σωτ

Σπηλιωτόπουλος Κ

Κοκιόπουλος Η

Καρούζου – Ιωάννου Μαρ

Μαυροματοπούλου-Δελή Εύα

Μαραγκός Φ

Παπαγεωργίου Σωτ

Σήμερα (2012)

Κρικέτου Γιούλη

ΤΑΞΙ

Λαζανάς Β
Μαραμαθάς Άγγ
Λουζιώτης Κ
Μετεβελής Βλ

Ψαράδες Πλανόδιοι

Δαλάκας Γ.
Μούζος Λ.
Μανέτας Β.

ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ

Καθηγητές 1960

Σιώρης Φ (Φυσικός)
Κωστόπουλος Β (Μαθ/κός)
Λουκίδης Ν (Γαλλικής)
Διαμαντόπουλος Β (Γυμναστής)
Μαραγκού Ζ (Φιλόλογος)
Ζίκος Ι (Θεολόγος)
Μάλιαρη -- ;; (Γυμνάστρια)
Σολδάτος Χρ. (Φιλόλογος)
Ζωίτσα --; (Φιλόλογος)
Αντουλινάκη Mίνα (Φιλόλογος)
Αναστασόπουλος Ι (Φιλόλογος)

Δελής Τρ (Φιλόλογος)
Παπακωνσταντίνου Αλ.(Θεολόγος)
Λάτσινος Χρ (Φιλόλογος)

Παναγιωτόπουλος Αιμ (Θ/γος)

Αδαμόπουλος Κωστ.
Ανδρικόπουλος Πετ.

Διάφορα άλλα επαγγέλματα

Παρτουζάκης Χρ (οικοδομικές εργασίες)

Μανέτας Γεώργιος και Ιωάννης (Τριφύλλια Άχυρα)

Σπανόπουλος Ηλίας (Μονοπώλειο)

Καρούζος Ιωάννης, (Βιβλιοπωλείο, εφημερίδες)

Σαράμπαλης Χρ. (Φανοποιός)

Αγγελετόπουλος Ιωάν. (Παπλώματα στρώματα)

Μούχας Παν (Κινηματογράφος)

Καρούζος Ανδρ (Ξενοδοχείο)